Rally-O

Gisteren heb ik de eerste les Rally-O gehad met Ace. Rally-O, ofwel Rally-Obedience, is een uit Amerika overgewaaide vrij nieuwe sport. Het wordt wel een combinatie genoemd van G&G en agility, omdat het gehoorzaamheidsoefeningetjes zijn in een parcoursvorm. Verschil met de G&G is dat je wel mag praten en je hond mag aanmoedigen. Het is dus wat vrijer en vrolijker. Bij Speed (onze hondenschool) wordt dit nu gegeven en ik wilde metAce wel meedoen. Enerzijds om het zelf een beetje te leren kennen, anderzijds omdat het me leuk leek om zo met Ace nog wat aan de gehoorzaamheidstraining te doen.

De Rally-O wordt gegeven op hetzelfde moment dat er ook agility is. Om te voorkomen dat dit elkaar stoort, zetten we een lang net uit, zodat het Rally-O deel afgescheiden is van de rest. Ondanks dat had ik wel het idee dat Ace erg afgeleid zou zijn. Maar dat is dan meteen een kans om hem te leren ook te gehoorzamen als er veel rondom hem gebeurt. Thuis en bij het appèl van de IPO-training heb ik al gemerkt dat hij er na een paar keer aan went en dan best goed aanspreekbaar is. Dus ach, geef hem een paar lesjes en dan moet het kunnen.

De les werd begonnen met een klein parcoursje om de cursisten te laten ervaren wat Rally-O eigenlijk is. Ace was slecht aanspreekbaar en erg opgewonden, enerzijds van de agility, maar anderzijds en vooral van het nieuwe groepje, dat ook redelijk opgefokt was (althans in het begin). Het groepje was gelukkig niet zo groot (5 combinaties). Hierna gingen we steeds wat korte oefeningetjes doen en kregen we elk onze eigen opdrachten te doen. Daar ging het al wat beter en kreeg ik weer contact met mijn ventje.
Uiteindelijk was ik voor een eerste keer eigenlijk best tevreden. Natuurlijk kan Ace meer dan hij liet zien, maar ik had eigenlijk minder verwacht. Ik weet dat hij na een paar lesjes vanzelf beter gaat opletten, dus het wordt vast nog wel wat. De training zelf had ik me nog weinig van kunnen voorstellen en ik wist ook niet wat ik kon verwachten: zou het leuk zijn of zou het juist saai zijn? Ik vond het leuk, althans, met een beginnende hond zoals Ace kon ik lekker bezig zijn. Dus voor mij geslaagd. En aan de kwispelstaart van Ace te zien had hij het ook naar zijn zin.

Door naar de B1

Gisteren heeft André met Kalish een agility-wedstrijd gelopen. Het was pas haar tweede wedstrijd, omdat ze nog erg jong is en pas vanaf 22 januari de vereiste minimum leeftijd heeft om wedstrijden te mogen lopen.
De eerste wedstrijd was op 24 januari (toen ze dus net 2 dagen gerechtigd voor wedstrijden was). Het was in een binnenhal, waar ze ook al een keer voor een workshop geweest was. Ze haalde er meteen prijsjes en haar eerste Utje (op de jumping).
Gisteren was dus de tweede wedstrijd. Een manegewedstrijd, wat weer even iets anders is dan een buitenwedstrijd. Het was druk met veel gekef (wat binnen aardig galmt en versterkt wordt). Niet echt de makkelijkste omstandigheden. Kalish had er geen moeite mee en haalde een clear round en de 2e prijs op het vast parcours en een 4e prijs op de jumping, ook foutloos. Op beide onderdelen verdiende ze dus een Utje en daardoor is ze nu al door naar de B1. Razendsnel dus.

Natuurlijk is Kalish een goed hondje, maar met alleen een goed hondje red je het niet. Ik zie genoeg goede honden die niks presteren, omdat de bazen er weinig van bakken. André traint niet eens zoveel, maar hij doet het wel doelgericht en effectief. Dat zie je terug in het resultaat: een hond die, zeker voor haar leeftijd, zeer vast op de toestellen is en daardoor razendsnel naar de B1 verhuist. Goede hond, goede handler, dat is het succes-concept. Op beide ben ik supertrots!

Heemskerk

Vandaag ben ik weer naar Heemskerk geweest om te speuren bij de SpeurInstructieSchool (SIS) van Cor Oldenburg. Van oorsprong speurde ik daar alleen met Dasha. Die heeft echter een vreemde dip doorgemaakt, waar ze maar moeilijk van herstelt. Ze speurt overal met veel enthousiasme, maar in Heemskerk blokkeert ze iedere keer. We kunnen er niet achter komen wat het is of is geweest. Het gaat wel beter, maar of ze daar ooit weer het niveau gaat halen dat ze had, is niet zeker. Het probleem voor mij is, dat ik graag een speurcertificaat bij de SIS wil halen met een van mijn honden, omdat dat een vereiste is om de vervolgcursus voor speurinstructeur te gaan doen (de basiscursus heb ik al gedaan en ik wil graag verder). Omdat ik Dasha niet wil belasten met de druk dat ze een certificaat "moet" halen (op dat soort momenten blokkeert ze trouwens op zeker), besloot ik om ook met Sicco te gaan speuren. Dasha een uurtje en hij een uurtje. Dat gaat super, hij vindt het prachtig en doet het erg goed. Helaas heeft hij vorig jaar de kruisband van zijn linker knie afgescheurd, nadat hij een jaar eerder die van zijn rechterknie had afgescheurd. Twee operaties verder gaat het wel goed met hem, maar hij is conditioneel nog niet de oude en mankt nog wat. Ik speur dus nu even niet langer dan een half uur. en dus heb ik een half uurtje over en dat mag Ace opvullen.

Vandag begon Sicco en hij deed het weer erg goed. Ik kon hem ook goed lezen, d.w.z. ik zag goed aan hem wanneer hij het spoor bijster was en wanneer hij even een overload had (dus teveel lucht, waardoor hij even niks meer ruikt).
Ace mocht daarna en met zijn 8,5 maand doet hij het verbazingwekkend goed. Hij kan zich goed concentreren en is zeer gemotiveerd. Ook bij hem kon ik het vrij goed inschatten wanneer hij goed en fout zat. Beide mannen was ik erg tevreden over.

Hierna had Dasha een uurtje tijd. Tja, wat zal ik zeggen. Ze ging slechter dan de vorige keer, wilde weer niet starten. Ze blijft dan staan en kijkt je aan. Het is alsof er ergens iets is dat haar tegen houdt. Toen ik rustig was gaan lopen, pakte ze het wel op. Maar ze was afgeleid door van alles en nog wat en had de kop er niet goed bij. Bij haar kan ik ook niet goed zien of ze nu goed of fout zit en ik denk dat ze dat vandaag ook slecht aangaf. We zaten op een gegeven moment totaal op het verkeerde pad. Cor suggereerde na afloop dat ze wellicht loops moet worden. Dat kan inderdaad in maart gaan gebeuren, dus de hormoontjes zouden meegespeeld kunnen hebben, want zo afgeleid heb ik haar nog niet eerder meegemaakt.

Tja, en nu zit ik met een probleem. Hoe moet ik dat in de toekomst doen als Sicco weer een uur gaat speuren? Dasha wil ik eigenlijk haar speur-uurtje niet afnemen, maar Ace heeft het echt in zich, daar wil ik ook mee door. Maar drie uur speuren is toch een beetje te begrotelijk... Maar als Dasha in Heemskerk aangeeft het niet aan te kunnen of het niet leuk te vinden... Dasha terug naar een half uurtje? En wat als Ace wat ouder is en ook naar een uur zou moeten gaan? Ik weet het nog niet... ik denk er nog even wat verder over na.

Start weblog

Waarom een weblog? Op onze site zet ik de dingen die gerelateerd zijn aan wedstrijden, uitslagen etc. Maar de dagelijks dingen zet je er eigenlijk niet zo snel op. Dus lijkt een blog wel een aardige aanvulling.

Hoe vaak ga ik schrijven? Geen idee, de tijd zal het leren. De intentie is om hier regelmatig wat nieuws op te zetten. Regelmaat is 1x/week, maar misschien wordt het wel 1x/maand. We zullen zien.

Speuren

De laatste tijd heb ik veel te weinig gespeurd met Dasha. Zo komt ze niet verder. Op zaterdag speur ik bij de club, maar dat zijn vaak kleine spoortjes. Gisteren ook nog maar eens een clubgenoot gevraagd of hij een verleidingsspoor erdoor wilde lopen. Dat wilde hij wel en een kwartier voordat Dasha het spoor uitwerkte liep hij er op twee punten doorheen. Toen het eigenlijke spoor (door een andere clubgenoot uitgelopen) een uur oud was, ben ik het met Dasha gaan uitlopen. Ze tekende op de eerste kruising met de verleiding, maar had snel door dat dat niet het goede spoor was. De tweede keer dat de verleiding het spoor kruiste heeft ze niet op gereageerd. Knappe meid.
Ace deed het ook erg goed. Zijn spoor bleef onbedoeld wat langer liggen, maar hij werkte het toch behoorlijk goed uit. Hij heeft echt het talent van zijn moeder geërfd!

Om de speurfrequentie wat op te voeren heb ik vandaag, in de regen, een flink spoor gelopen (ca. 1 km) en dat een uurtje later met Dasha uitgelopen. Dat ging goed. Er waren wat plekjes die ze moeilijk vond, bijvoorbeeld met veel rottende bladeren (geeft veel geur af) en met wat afgemaaid dor riet. Als ik vaker met haar ga speuren zal ze dat ook beter gaan doen. Over het algemeen was ik tevreden (en zij ook)
En ook voor Ace had ik een spoortje uitgelopen. Omdat hij er duidelijk talent voor heeft, wil ik met hem hier ook wat verder in komen. Hij deed het prima. Hij kan verbazend goed zijn concentratie behouden, speuren is echt zijn ding!