Vlnr: Jelle, Kalish, Ace, Dasha, Sicco
Elke hond heeft zijn eigen, unieke karakter. In een roedel zie je dat nog extra duidelijk. Je ziet dan ook hoe elk individu zich tot de ander verhoudt. Daar kun je een boek over schrijven! Ik zal een korte schets geven van mijn roedel.
De mannen.
Sicco is niet de oudste, maar wel de roedelleider. Sinds hij niet meer kan sporten en ook nog zijn geliefde baas verloren is, heeft zijn zelfvertrouwen een enorme deuk opgelopen. Hij worstelt met zichzelf en heeft daardoor moeite met zijn rol als roedelleider. Hij probeert dit te compenseren door niks te tolereren van de andere reuen. Ze moeten een eerbiedige afstand tot hem houden.
Jelle snapte dat eerder nooit, maar is inmiddels door schade en schande wijs geworden. Hij begrijpt het nog steeds niet echt (hij is enigszins contact-gestoord), maar heeft zichzelf aangeleerd om afstand van Sicco te houden.
Ace snapt de hondentaal heel goed en is heel fijngevoelig. Maar Ace is erg druk en dat werkt bij Sicco als een rode lap op een stier. Sicco gromt dan en daardoor wordt Ace zenuwachtig en nog drukker. Kortom, die twee liggen elkaar niet. Maar Ace is erg handig in de hondentaal en weet een conflict bijna altijd te voorkomen. Hij zal ook nooit dicht in de buurt van Sicco komen.
Ace en Jelle liggen elkaar juist erg goed. Jelle wordt door de rest van de roedel (reuen en teven) niet serieus genomen, ze kijken niet naar hem om. Maar Ace trekt daarentegen erg naar Jelle toe. Als ik ze aan de riem heb, loopt hij graag naast Jelle, likt hem dan ook de bek en loopt gezellig tegen hem aan. Ik denk dat Ace aangetrokken wordt door de rust van Jelle, dat werkt bij Ace rustgevend. Jelle op zijn beurt vindt het wel best. Hij is erg intolerant naar vreemde honden, maar van zijn eigen roedel accepteert hij nagenoeg alles. OK, als Ace hem bijna ondersteboven loopt wordt hij boos (en terecht) en Ace snapt dat heel goed. Maar als Ace zo dicht tegen hem aan komt lopen, vindt hij dat prima.
De meiden.
Toen Kalish haar intrede deed, werden Dasha en zij dikke vriendinnen. Dat werd enigszins verstoord na de komst van de puppen. Dat had niet zozeer met de puppen te maken, Dasha was al lang blij dat Kalish hielp om het nestje op te voeden. Maar de twee boys die bleven, dreven enigszins een wig tussen de twee meiden. Als de twee meisjes wilden spelen, eisten de boys het spelletje op. Tegelijkertijd werd Kalish volwassen en groeide haar zelfvertrouwen. Vooral toen de beide dames laatst tegelijk loops waren, zag je de concurrentie. Dasha is te zacht om Kalish echt de wacht aan te zeggen,maar ze laat zich toch ook niet echt de kaas van het brood eten en is nog steeds ranghoogste teef. Kalish is ook vrij zacht, maar in relatie tot Dasha niet en ze pakt haar voordeel waar ze kan. Beide dames hebben echter weinig trek om ruzie met elkaar te krijgen, dus ze houden het doorgaans op wat schermutselingen. De vriendschap die er eerder was, is verdwenen, maar rivalen zijn ze ook niet echt. Het zijn eigenlijk echte meiden: ze hebben een wat dynamische relatie.
Boys versus girls.
Sicco is een echte gentleman. Hij zal een teef nooit iets doen en laat ze volledig over hem lopen. Sicco en Dasha hebben duidelijk een band en Sicco is naar Dasha toe nog veel toegeeflijker, ze mag echt alles. Dasha voelt zich bij Sicco duidelijk heel erg op haar gemak. Kalish daarentegen heeft helemaal niks met Sicco en ook niet met Jelle. Met Ace heeft ze wel een band, maar Ace is buitenshuis te ruig voor haar, daar kan ze niet tegen op. Dus mijdt ze Ace buiten, ze is er zelfs een beetje bang van. Maar binnen spelen ze vaak met elkaar. En als Kalish buitenshuis op "strooptocht" gaat, is Ace haar trouwe volgeling.
Zoals gezegd staat Jelle een beetje buiten de groep. De meiden trekken zich niks van hem aan en hebben totaal geen band met hem. Behalve ... als ze op het hoogtepunt van de loopsheid komen, dan gaan ze allebei juist Jelle uitdagen... Rare meiden...
Ik weet niet of Ace en Dasha zich realiseren dat ze zoon en moeder zijn. Ace gebruik (misbruikt) Dasha om zijn spanning op af te reageren. Als hij stress ervaart of als hij gewoon teveel energie heeft en die kwijt moet, dan duikt hij op zijn moeder en gaat aan haar kraag trekken. Dasha vindt dat niet leuk, maar laat het doorgaans gelaten over zich komen. Als het te erg wordt, valt ze uit. Maar dat maakt geen enkele indruk op Ace, want ze bijt niet echt door. En tot overmaat van ramp gaat Kalish dan vaak misbruik maken van de situatie om ook nog eens lekker Dasha in de kraag te vatten. Met twee idioten aan haar kraag staat Dasha volkomen machteloos en ik moet haar dan ook regelmatig redden. Dat is meestal aan het begin van de wandeling. Daarna is Ace nog wel eens wat aan het klieren, maar Kalish houdt zich dan meestal gedeist. Want als ze zich er wel mee zou belmoeien, loopt ze het risico dat Ace zijn geklier op haar richt...
Ja, het is een ingewikkelde bedoening, zo'n roedel. Maar wel heel leuk en intrigerend!
