Helaas...

Zoals de meesten wel weten heeft Ace epilepsie (net als zijn moeder). Niet zo'n hele ernstige vorm, doorgaans is hij 10-15 minuten "stomdronken" en dat is het. Maar toch. Het blijft balen. Hij begon ermee toen hij 1 jaar oud was. Zijn aanvallen kreeg hij elke 5-6 weken. Afgelopen zomer namen de aanvallen toe. Hij krijgt ze namelijk vooral bij opwinding in de warmte. Hij krijgt ze ook in rust, maar veel minder vaak.
Omdat hij afgelopen zomer bijna elke week een aanval had, heb ik hem op advies van een veterinair homeopaat op homeopathische druppels gezet. En dat hielp. Hij kreeg geen aanvallen. Alleen toen ik een pauze-week inlaste, kreeg hij prompt een aanval. Dus geen pauze-week meer. Maar wel kijken of je de dosis wat kunt afbouwen.
Nu was ik van 3 x 10 druppels per dag terug naar 2 x 5 druppels.

Helaas, vanavond ging het mis. Ik had agility-training en dan is Ace altijd zéér hyper. Nu was hij niet eens zo opgewonden. Het eerste rondje ging super. Het tweede ging ook niet verkeerd, maar hij rommelde wat met de kattenloop en daarna wilde hij een sprong niet nemen. Toen zag ik dat hij raar stond te wiebelen en toen wist ik ook dat hij een aanval kreeg. Dus heb ik meteen mijn ventje mee naar de zijkant genomen en hem daar rustig tegen me aan gehouden. Hij zakte weg in de aanval, kwijlde enorm en kreeg flinke spierkrampen. Dat heeft hij doorgaans niet zo erg. Ook was zijn bewustzijn een tijdje volledig weg, hetgeen ook niet standaard is. Kortom, hij had een flinke aanval. Halverwege de aanval heb ik hem op zijn zij neergelegd, iets dat hij normaal niet wil tijdens een aanval. Nu dus wel. Na zo'n 15 minuten ging het beter en kwam hij steeds meer terug in het land der levenden. Nadat hij ging staan ben ik van het veld gegaan en heb nog een flink eindje met hem gelopen om het melkzuur uit zijn spieren te laten verdwijnen. Daarna ging het wel weer goed met hem en heb ik hem in zijn kennel in de auto gelegd.

Ace is nu 2 jaar en heeft dus al 1 jaar epilepsie. Op zich geen probleem, maar je weet niet hoe dat zich verder ontwikkeld. Hij gaat zo super in de agility en het zou zo zonde zijn als hij dat niet verder kan uitbouwen. Hij is zo'n talentvolle hond! Mijn angst is dat die epilepsie hem de baas gaat worden... ik moet er niet aan denken... mijn kleine, gekke, vrolijke, lieve, zachte, maar o zo super-snelle ventje... zo lief in huis en zo gedreven in de agility, zo'n genot om met hem te lopen...

Ik ga de dosis van zijn druppels maar weer verhogen. Ze helpen wel, want hij is nu bijna 2 maanden vrij geweest van aanvallen. Ik hoop toch zo dat ik het met die druppels kan redden om hem op de rails te houden!....