Al jaren ga ik eens in de 5 weken speuren in Heemskerk bij de SpeurInstructieSchool van Cor Oldenburg. Dat is dan praktijkspeuren, waarbij je door een bosrijk duingebied tussen wandelaars, fietsers etc. door speurt. Iemand loopt daar een stuk weg en je hond moet proberen hem terug te vinden. Hij mag dat op zijn geheel eigen wijze doen, zolang het doel maar bereikt wordt. Ik vind het een geweldige manier van speuren, waarbij de natuur van de hond prachtig tot zijn recht komt en waarbij je echt moet samenwerken met je hond en zijn subtiele lichaamstaal goed moet lezen.
Vorige keer had Cor al eens aangegeven dat ik wel eens toe was aan een examen met Ace en wellicht ook met Dasha. Ik was dat met hem eens en ging ervan uit dat we daar dan zo langzaamaan naar toe zouden werken.
Vanmorgen ging ik weer speuren. We begonnen met Ace. Al even tevoren was de zoon van Cor weggelopen. Hij had een lap op het veld achtergelaten en van daaruit ging ik met Ace beginnen. Ik liet hem ruiken aan de lap en wilde hem aanzetten tot speuren. Hij is nog niet zo vaak vanaf een lap gestart en vond het eerst wel moppig om er een trekspelletje mee te beginnen. Ik moest er wel wat om lachen. Uiteindelijk ging hij enigszins rommelig op zoek naar het spoor, vond deze en volgde dat het bos in. Hij liep lekker vlot over de dikke laag platgetrapte sneeuw. Ik volgde hem zo vlot mogelijk, maar moest hier en daar wel wat voorzichtig lopen om niet uit te glijden. Een paar keer vond Ace het nodig om zijn poot op te tillen tegen een boom, maar liep verder met een hoge staart en een kwispel van "kijk mij eens lekker bezig zijn". Op een kruising liep hij even fout, maar dat was hem aan te zien. Ik haalde hem terug en hij pakte daarna vlot het spoor weer op. Cor liep al die tijd zonder iets te zeggen achter me aan. Doorgaans babbelen we af en toe wel wat, dus ik had al zoiets van "goh, het lijkt wel een proef-examen". Maar het ging lekker, dus ik richtte me op Ace. Hij dook langs het pad met zijn neus in de sneeuw en kwam er met een stukje bezemsteel uit tevoorschijn. Dat zijn de voorwerpen die af en toe op het spoor achtergelaten worden en die de hond dan moet vinden. Ik prees Ace de hemel in, nam het voorwerp aan en gaf hem wat lekkers als beloning. We vervolgden het spoor en kwamen na enige tijd op een dubbele driesprong. Dat is dus eigenlijk bijna een lange open plek waar 6 wegen bijeen komen. Ace liep eerst overtuigd de kruising over, ging een pad in en was vervolgens het spoor kwijt. Ik haalde hem terug en begon te cirkelen over de kruising. Zo kun je hem ergens het spoor laten kruisen, zodat hij het weer op kan pakken. Cor stond nogal in de weg, waardoor Ace telkens afgeleid was ("Hé, jij ook hier? Wat leuk!"). Eerst zei Cor niks, maar omdat ik wat aan het prutsen was, kon hij het niet laten hier wat van te zeggen. Na nog enig gepruts van mij en wat kritische kanttekeningen van Cor wist ik Ace toch weer op het spoor te krijgen. Hij vervolgde zijn weg en vond bijna direct weer een voorwerp, dat verstopt was in de sneeuw. Knappe kerel! We vervolgden onze weg verder zonder veel problemen en vonden uiteindelijk Cor's zoon aan het eind van het spoor.
Daar kwam Cor nog eens terug op mijn gepruts op die dubbele driesprong. Hij legde uit wat er fout ging en hoe ik dat anders had moeten doen (overigens heel leerzaam!).
Vervolgens zei hij: "Ja, dat was jammer, want je hebt zeker wel begrepen dat dit een examen was...". "Dus toch!" flitste door mijn hoofd, maar ik zei "uhh, jahaa.... ben ik nou gezakt?". "Nou nee, maar je hebt 15 punten laten liggen en dat is jammer". Dus ik was geslaagd?! Ja, met 43 punten van de (ik geloof) 66. Ik bleek ook nog wat puntjes verloren te zijn door het gemarkeer van Ace, het tweemaal laten ruiken aan de startlap en nog wat details.
Maar Ace was dus geslaagd voor zijn opstap-diploma. Daarvoor moet een spoor van 20 minuten oud en 1100 meter lang met twee voorwerpen uitgewerkt worden en dat had hij dus goed gedaan. Een aangename verrassing en mooi kerstcadeautje zo op de vrijdagmorgen! Toen daarna Dasha ook nog heel goed liep te speuren (weliswaar geen examen) kon mijn dag niet meer stuk. Ace mag door naar Level 1, waarvoor hij een 45 minuten oud spoor van 2km lang met twee voorwerpen moet uitwerken. Gaat vast lukken met mijn ventje!
zaterdag 25 december 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)