Met elke huisgenoot die je in huis haalt is er wel iets dat aangepast moet worden. Sinds Caspian zijn intrede gedaan heeft, zijn er ook wat dingen gewijzigd. Zo heb ik mijn vensterbankje in de werkkamer wat aangepast. Hij ging namelijk languit op de vensterbank liggen en duwde met zijn lange lijf en poten de kattenmandjes opzij. Die vielen vervolgens op mijn bureau. Een kleine aanpassing aan de vensterbank heeft dit nu verholpen.
Een ander probleem betrof de vuilnisbak. Caspian is wat jonger en dus actiever dan Timber. Hij neemt nog wel eens een sprintje door het huis. De vuilnisbak in de keuken is dan een leuk opstapje. Maar die plastic bak is niet zo zwaar (tenminste, als er weinig in zit), dus lag hij regelmatig omver. Vandaag was dat weer het geval. Ik hoorde wel een bonk, maar omdat dat vaker gebeurt, ging ik niet direct kijken. Toen ik een paar minuten later echter in de keuken kwam, bleek Ace geprofiteerd te hebben van de actie van Caspian. In de vuilnisbak zaten namelijk wat restanten verpakkingsmateriaal van het vers vlees van de honden. Die had Ace zich dankbaar toegeëigend. Hij had het meegenomen naar een van de hondenkussens en was bezig het plastic te slopen om bij het papier en vlees te komen dat erin zat. Jammer voor hem kwam ik hem storen. Hij trok een aandoenlijk schuldig smoel, want hij wist ook wel dat hij fout bezig was. Maar ja, zo iets lekkers, zomaar op de keukenvloer... geef hem eens ongelijk.
Maar het was dus wel tijd voor een definitieve oplossing voor die vallende vuilnisbak. Ik heb nu op de bodem van de bak twee grote stenen gelegd. Dat maakt de bak zwaar genoeg (hoop ik), zelfs met een lege zak erin.
Ik ben benieuwd of het huis nu voldoende Caspian-proof is (Ace-proof zal het wel nooit worden ;-) ).
