TAN Championnat... maar geen certificaat

Afgelopen weekend ben ik naar de Franse Speciale geweest (de clubmatch van de Franse vereniging voor Belgische Herders). Het leek me wel leuk om met Ace de CSAU en TAN testen te doen. De CSAU is een test op sociaal gedrag en de TAN is een test op schotvastheid. Daarvoor moet je eigenlijk ingeschreven staan voor de show, maar daar had ik niet zoveel zin in, want Ace is niet echt een showhond. Wie niet waagt die niet wint, dus had ik toch een kopie stamboom van hem meegenomen. Ter plekke heb ik gevraagd of hij toch mee kon doen. "Wat is zijn catalogusnumer?" vroegen ze. "Die heeft hij niet, want hij is alleen voor de agility ingeschreven" was mijn antwoord. Dat moest ik nog een paar keer herhalen. Na enige aarzeling mocht ik toch de CSAU doen. Ik betaalde ter plekke ervoor en mocht starten. Natuurlijk kwam Ace glansrijk door de test, want die is vrij simpel. Ik was toch wel trots op hem dat hij het zo leuk deed, zo netjes bleef zitten en keurig de andere hond negeerde bij het hierkomen. Tevreden ging ik met hond en certificaatje naar de TAN-test. Die mag je alleen doen als je de CSAU hebt.
Bij de TAN-test moest ik lang in de rij staan. Er stonden erg veel bange Mechelaars en Tervuerense herders! Ace was moe en vond het allemaal best, geen spoortje angst. Toen ik eindelijk aan de beurt was, werd er weer naar mijn catalogusnummer gevraagd en dus legde ik weer uit hoe het zat. Daarop werd ik weggestuurd. Ik moest me de volgende dag bij het secretariaat aanmelden en als die het goedvonden, mocht ik terugkomen. Shit, sta je daar een half uur voor in de rij!
De volgende dag ging ik naar het secretariaat en vroeg of ik de TAN mocht doen. Weer de vraag naar het catalogusnummer, weer mijn uitleg. Vervolgens kreeg ik een kaartje met erop "TAN ok" en een stempel. Blij ging ik naar de TAN. Daar moest ik weer even wachten, maar toen mocht ik met 3 andere honden de TAN doen. Ace vond het allemaal niet bijster interessant en reageerde totaal niet op het schot. Ik had niet anders verwacht, want hij is gewoon erg schotvast.
Voor de TAN simple doe je alleen de schottest, maar je kunt ook voor de TAN Championnat gaan en dan moet je ook nog een verdedigingstest doen. Dat wilde ik met Ace wel proberen. Hij was tweede in de rij. Eerst was een Tervueren, die niet op de uitdaging van de pakwerker durfde in te gaan. Hij haalde dus de test niet. Ace had de zaak wel wat bekeken. Vervolgens was hij aan de beurt. De pakwerker (in gewone kleding) daagde hem wat uit met een jute lap. Ace vond het wel grappig en ging op de utidaging in. Hij pakte de lap en begon eraan te trekken. Hij hield vast, ook toen de pakwerker wat met zijn rammelstok rammelde. Vervolgens mocht hij winnen en deed ik nog een beetje een trekspelletje met hem om hem wat op te warmen. Hierna kwam de pakwerker met een jutrol. Ace hapte toe en pakte de rol. Geheel volgens mijn verwachting had hij hem echter niet zo stevig vast en de pakwerker trok de rol dus een paar keer uit zijn bek. Maar Ace deinsde niet terug en hapte steeds weer toe, ook al zwaaide de pakwerker met zijn rammelstok en met een hand boven zijn hoofd. Hierdoor haalde Ace de Tan Championnat test. Niet met een excellent, maar dat had ik ook niet verwacht. Gewoon Championnat vond ik ook al erg goed! Ik moest mijn naam op het CSAU-certificaat zetten en dat werd gebruikt om de uitslag te registreren. Vervolgens kreeg ik te horen dat ik het certificaat later moest ophalen bij het secretariaat.

Bij het secretariaat bleken ze het die dag niet gereed te krijgen, dus moest ik de dag erna terugkomen voor het certificaat. Toen ik tussen de middag langs ging, trof ik een vrij autoritaire dame, die breeduit achter de tafel van het secretariaat zat. Ze vroeg uiteraard weer naar mijn catalogusnummer, dus legde ik weer uit hoe het zat. Vervolgens werd ze kwaad en gaf aan dat ik de test helemaal niet had mogen doen en dat ze geen uitslag had en dat ik dus geen certificaat kreeg. Ik gaf aan dat de uitslag wellicht achteraan op de lijst geschreven was. Ze tuurde eventjes, maar voorkwam dat ik mee kon kijken. Ze mompelde dat achterop de lijst wat anders stond en bleef volhouden dat er geen uitslag was en dat ik die test helemaal niet had mogen doen. Ik liet het kaartje zien met de stempel van het secretariaat, waarop stond "TAN OK". Ze bleef echter bij haar standpunt. Ik ging weg, maar kwam een paar uur later terug. Helaas zat de matrône er nog steeds. Ik vroeg of ze ondertussen de uitslag gevonden had. Ze werd heel boos en draaide haar verhaal weer af dat ik niet ingeschreven was voor de show en dus geen test had mogen doen. Ik gaf aan dat ik het vooraf gevraagd had, dat ik toestemming gekregen had en dat het dus niet mijn fout was dat ik een test gedaan had die ik officieel niet mocht doen. Ik gaf aan dat ik de test gehaald had met Championnat en dat ik dat certificaat dan ook wilde hebben. Ze ontplofde zowat. Er liep nog een ander persoon rond, die duidelijk meer begreep van mijn standpunt. De matrône was duidelijk met me klaar en begon me te negeren. Ik beef rusig bij de tafel staan en was niet van plan zonder bevredigend antwoord weg te gaan. De andere vrouw begon een beetje onopvallend wat in de TAN-certificaten te snuffelen en wat lijstjes te verplaatsen. Ze was duidelijk wat aan het peinzen. Ik bleef staan en wachtte af. De redelijke vrouw ging vervolgens met een schrijfblok wat opzij zitten. Ik ging naar haar toe en liet haar het CSAU certificaat zien en het kaartje met "TAN OK". Ze schreef vervolgens de naam van Ace en mijn naam op en ik moest mijn e-mail adres geven. Ze beloofde de "judge" te gaan raadplegen en per mail contact met me op te nemen. Daarmee ben ik akkoord gegaan, want meer was duidelijk niet haalbaar. Hopenlijk komt er ooit nog een certificaat voor Ace!

De meisjes gaan goed!

Een kleine update van de gesteriliseerde meisjes. Kalish was de dag na de operatie voor haar idee alweer helemaal topfit. Dasha had wat meer moeite, maar die had natuurlijk ook een grotere wond.
Omdat ik het weekend naar Frankrijk ging, was het wat een probleem en kon Dasha niet in pension. Uiteindelijk is Kalish bij André uit logeren gegaan en is Dasha mee naar Frankrijk gegaan. Sicco ging zoals gepland naar pension en Jelle en Ace gingen mee naar Frankrijk. Dat is allemaal prima verlopen.
Dasha is ondertussen ook goed aan het herstellen. Voor de zekerheid dragen beide meisjes nog hun rompertjes, maar verder lijken ze nergens last van te hebben.
Kalish gaat morgen weer agility trainen en Dasha gaat vrijdag lekker speuren.

Gesteriliseerd, maar nu...

Vandaag zijn Dasha en Kalish gesteriliseerd. Alles is goed gegaan. Aanvankelijk zouden beide via laparoscopie geopereerd worden (kijkoperatie, waarbij alleen de eierstokken verwijderd worden). Bij Dasha bleken er echter cystes op de baarmoeder te zitten. Niet gevaarlijk, maar toch we zodanig dat de dierenarts de baarmoeder verwijderd heeft. Dat ging dus over van een laparoscopie naar een gewone operatie. Overigens was vooraf al aangegeven dat bij een oudere teef dit risico erin zit, dus dat was volgens afspraak.



En nu heb ik dus twee hele duffe mutsjes thuis. Hoewel.. Kalish sprong met haar duffe kop al bijna in de auto...Pit genoeg ondanks dat ze duf is! Ze mogen beide gedurende 10 dagen een mooi rompertje aan om te voorkomen dat ze aan de hechtingen zitten. Verder krijgen ze 5 dagen preventief antibiotica. Kalish mag volgende week alweer sporten.

Aanvankelijk zouden Dasha en Kalish vorige week al geholpen zijn, maar op verzoek van de dierenarts is het naar deze week uitgesteld. Er doet zich daardoor een probleempje voor. Vrijdagochtend heel vroeg vertrek ik naar Frankrijk en ik kom in de loop van maandag weer thuis. Omdat ik niet meer dan 3 honden wil meenemen, heb ik voor Dasha en Sicco een plekje in het hondenpension gereserveerd. En nu moet Dasha dus komend weekend haar rompertje aan houden in pension. Ook krijgt ze nog tot zaterdag tabletjes. Omruilen kan niet: Kalish heeft ook een rompertje aan, Jelle kan niet in pension, want hij is niet sociaal en Ace moet mee, want die doet aan de agility mee.
Ik ben al langs het pension geweest. Als ze niet aan het rompertje gaat sabbelen, is het geen probleem, dan kan ze komen. Het pension gaf aan dat het wel een probleem is als ze haar rompertje probeert uit te doen, want daar kunnen ze niet op letten. In dat geval ga ik haar maar meenemen naar Frankrijk. Dan maar met 4 honden op stap. Maar nu zit ik te aarzelen of ik haar zo wel in pension wil doen. Aan de ene kant is dat een keurig schone omgeving, terwijl ze bij mij overdag buiten in de tent zit. Aan de andere kant kan ik er wellicht beter op letten als ik haar mee heb. Maar als ze niet gaat rommelen aan haar rompertje, waar zou ik dan op moeten letten?... Tja, het is gewoon mijn mutsie-meisje en ze is nu zielig en dan wil ik haar niet zo achterlaten...

Nou ja, ik kijk het maar eerst even aan. Morgen weet ik (denk ik) hoe ze met hun rompertjes omgaan.