Bevangen door de warmte

Vrijdagmiddag is al jaren het gebruik om met het hondenspul naar het bos te gaan. Doorgaans is dat samen met het Border-spul van Hans. Het is dan met een stuk of 9 van die malloten bij elkaar een dolle boel.
Vandaag was geen uitzondering. Met 5 Belgen en 4 Borders gingen we naar het bos. Gezien de hoge temperatuur kozen we een bos met schaduw en veel water. Dan zou het voor de hondenbeesten nog een beetje te harden zijn. Het eerste stukje ging door het bos, toen een stukje met wat zon, maar daar was ook water. Het hele spul dook er enthousiast in. Wat een plezier hadden ze!
Een stukje verder liepen we over een door onkruid overwoekerd pad. Hierdoor was het begaanbare deel smal en liepen de honden (en mensen) achter elkaar aan. Jelle heeft dan de gewoonte om een klein stukje vooruit te lopen, dan te wachten en me te laten passeren en dan weer langs te komen. Dat is doorgaans al niet prettig, maar als hij dan ook nog een stok in de bek heeft is het ronduit irritant. Ace liep achter me en was heel irritant tegen mijn benen aan het duwen. Ik dacht nog "het zal toch geen tweede Jelle worden..." en stuurde hem resoluut voor me uit. Dat ging echter niet, want Ace stond te zwaaien op zijn poten en viel bijna om. Hij trilde over zijn hele lijf. Oeps, hij was duidelijk niet goed en had dus tegen me aan gelopen, omdat hij zijn oriëntatie kwijt was. Bevangen door de warmte! Ik heb hem opgetild en een stukje terug gedragen. Daar was een plas regenwater, waarin ik hem heb laten liggen. Hij knapte daar zienderogen van op. Na enige minuten vond hij het welletjes en wilde weer gaan rennen. "Oh nee, mannetje, jij gaat aan de riem". Hij zou zo weer op 100% tekeer gegaan zijn. Dat is typisch Ace: als een gek tekeer gaan en geen maat houden. Na zijn oververhitting was het goed om door rustig te lopen het bloed rond te laten gaan, maar hij zou direct weer full-speed naar een tweede oververhitting geracet zijn! Hij heeft dus de rest van het rondje noodgedwongen aan de riem gelopen. Daar was hij het helemaal niet mee eens en hij trok als een gek. Maar ik was aardig geschrokken van dit incident en ik wil mijn ventje nog lang niet kwijt!