Dimmen!

Een beetje hond vindt het leuk om uit te gaan. Bij een Belgische herder gaat dat enthousiasme dan vaak gepaard met een vrolijk geblaf. En als je dan 5 van die mafkezen hebt, dan gaan ze tegen elkaar opbieden wie het hardste kan blaffen. En dan is het dus niet een optelsom van 5 blaffende honden, nee, het neemt exponentieel toe! Nu heb ik makkelijke buren, maar er zijn natuurlijk grenzen aan wat iemand tolereert en die wil ik liever niet opzoeken. Nog afgezien van het feit dat ik het zelf eigenlijk ook hinderlijk vind. En als je bijvoorbeeld op een zondag om 6 uur 's morgens vertrekt voor een wedstrijd, dan kan ik me voorstellen dat die blaf-herrie zeker niet gewaardeerd wordt. Op dat soort momenten geef ik de ergste herrieschoppers een snuitje om. Dat hielp eerst aardig tegen het blaffen, ze hielden beteuterd hun smoel. Maar nu ze er wat aan gewend zijn, proberen ze toch door te blaffen. Dat wordt dan wel gesmoord, dus die snuitjes werken goed als geluiddemper.

Maar het ging van kwaad tot erger. Van gekte begonnen ze elkaar ook te bijten. Vorige week was de grens van mijn eigen tolerantie bereikt! Toch eigenlijk te gek dat je als hondentrainer zo'n zooitje ongeregeld hebt! Dat moet toch anders kunnen!

Ik ben dus nu sinds een week bezig om ze onder appèl te zetten voordat we weg gaan. Dat gaat nog lang niet vlekkeloos, maar er is al duidelijk een verbetering te bespeuren. Ze moeten dus alle 5 zitten als ik mijn schoenen en jas aantrek. En ze moeten blijven zitten als ze een voor een de halsband om krijgen. Door het zit-commando wordt hun opwinding getemperd, waardoor ook het blaffen meestal stopt. Ace wil zittend ook wel eens blaffen, maar doorgaans krijg ik hem dan toch wel stil.
OK, ze doorbraken constant het commando, zodat ik het wel 100 keer moest herhalen. Maar gaandeweg de week begonnen ze het nieuwe systeem te snappen en hoefde ik nog maar 50 keer zit te zeggen. Dus als we zo doorgaan komt er een moment dat ik het nog maar één keer hoef te zeggen. En... ze zijn aanmerkelijk stiller! Geen idioot gedoe meer, geen gebijt, gewoon redelijke rust.

Dus zo gaan we dan voortaan de boel aanpakken. Voorlopig zal ik de snuitjes op de vroege ochtenden nog nodig hebben, maar er komt een tijd dat ook dat niet meer hoeft (hoop ik). We gaan het meemaken...