Steeds beter

Op 7 maart heb ik mijn eerste G&G-wedstrijd gepland met Ace. Is hij eraan toe? Tja, dat is bij hem altijd de vraag. Het is een geweldige flierefluiter en hij kan maar zo ineens iets in zijn kop halen, waardoor hij een oefening verpest, die hij in principe perfect beheerst. Dus het is afwachten wat het wordt.

Maar in de training gaat hij zeer duidelijk vooruit! Afgelopen dinsdag was ik appèl met hem aan het lopen. Het was druk op het veld. Er liepen veel combinaties, er werd met apporteerblokken gegooid, ballen vlogen in het rond en honden sjeesden op het vooruit-commando over de as van het veld. Voorheen zou het kansloos geweest zijn om daar met Ace tussen te lopen: veel teveel afleiding en veel teveel leuke, interessante dingen te zien. Dan stond je daar voor Jan met de korte achternaam. Nu ging het echter heel goed. Natuurlijk keek hij even op als er een bal door de lucht vloog of een hond langs kwam sjezen. Maar hij bleef bij de les en liet zich niet echt afleiden. De oefeningen deed hij erg netjes. Ook het volgen met zit ging net zo snel als anders. Voorheen "vergat" hij die zit als het rumoerig was, dan was hij zo afgeleid dat hij gewoon doorliep. Bovendien was het dan al lastig om los met hem te volgen, omdat hij dan overal op af vloog. Nu ging het super, hij bleef er goed bij en had er duidelijk plezier in. Ook het apporteren gaat steeds beter. Vandaag had ik bij wijze van proef voor het eerst het zware 650-grams IPO-blok gebruikt. Geen probleem, hij haalde het keurig op en ging er netjes mee zitten.
Het gaat eigenlijk zo goed, dat ik erover zit te denken om met hem VZH-examen te gaan doen. De planning van de club is om in mei een examen te hebben. Er zijn twee dingen die me nog doen aarzelen: 1. voor VZH moet een hond heel lang af-blijf doen en dat is het grote zwakke punt van Ace; 2. Ace heeft nog nooit het volgen met af gedaan en dat wil ik pas gaan trainen als hij zijn G&GB heeft. Het is dus maar net hoe ver ik met die twee oefeningen ben of het zin heeft om op te gaan voor VZH. Eén van de twee mag hij missen, maar niet allebei.
Ach, we hebben nog even...