Mijn kleine ventje en zijn nestgenootjes zijn alweer 2 jaar oud. Wat gaat de tijd snel! Ik zie hem nog zo door de werpkist toeren. Met zijn gekke hoofd. Niet parallel en te weinig stop. Raar hoofd... maar wel een geinig kereltje. En toen kwam dat moment waarop ik zag dat hij duidelijk anders was dan zijn broertjes en zusjes: super gericht op mensen. Al veel eerder liepen hij en een van zijn broers constant achter ons aan, maar op dat ene moment knalde hij er door zijn gedrag bovenuit en wist ik: jij bent het.
En zo bleef hij bij mij. En wat een raar kereltje is hij: zo wriemellig, zo'n aandachttrekkertje, geen show-hond volgens de rasstandaard, maar wat een super-uitstraling! Hij doet me vaak aan Sil (een van mijn eerste honden) denken. Dezelfde flair en dezelfde levenshouding "lang leve de lol" en ook hetzelfde zachte karakter en dezelfde aanhankelijkheid. Maar daar houdt de vergelijking op, want Ace is uniek (net zoals Sil uniek was).
Hij is geboren voor de agility, daar ligt zijn hart. Voor de rest is hij wisselend. Het ene moment denk je "hij heeft duidelijk te weinig focus op zijn werk", het andere moment denk je "jé, wat is hij goed!". Ja, dat is Ace. Een hondje van uitersten. Wat een geduld eist hij van je. Maar dwingen gaat bij hem niet en hij is te slim om in trucjes te trappen. Je moet dus met tact en beleid te werk gaan. En dat werkt: zonder volledig afhankelijk te zijn, hangt hij sterk aan me. We vormen een team. Een beetje raar team, maar toch.
Begin dit jaar werd zijn werken ineens wat serieuzer en kwam er meer rust in hem. In twee maanden tijd haalden we G&GB, G&G1 en VZH. En hij kan nog veel meer! Maar alles op zijn eigen tempo.
Ja, Ace is een gek ventje... Maar o zo leuk! En alweer 2 jaar...wat gaat de tijd snel...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten