Ik ben Ace aan het leren om het metaal apport terug te brengen. Hij vindt het niks. Maar hij is gek op worst en dat brengt hem dan toch wel aan het twijfelen. Net als zijn moeder, die vindt metaal ook niks. Maar Dasha leerde dat metaal apport gelijk staat aan veel kaas eten. Ja, en dát kan ze niet weerstaan, dus brengt ze, zelfs met plezier, het metaal apport terug. Altijd maar één keer en dan een flinke hoeveelheid beloning, niet van dat benauwde. Gewoon een hand met 10 kaasblokjes erin. Dan heb je een evenwicht, of eigenlijk niet, want de balans slaat door naar de kant van "apporteren en kaas scoren". En dat is precies wat je wilt. En het is zogezegd een win-win situatie: de hond zijn zin (veel kaas) en jij je zin (metaal-apport).
Ace moet dat nog een beetje leren, hij aarzelt nog. Ik hou hem dan een hand worst voor en probeer hem ertoe aan te zetten om het metaal op te rapen. Dat doet hij nog niet. Wel doet hij nu na twee keer trainen zijn bek open en laat het blok erin leggen. Hij gaat er zelfs wat met de bek heen en spuugt hem niet direct uit. Hij weet: dat vieze ding moet in mijn bek, dan krijg ik worst. Maar de weegschaal slaat bij hem nog door naar "niet apporteren en dan maar geen worst". Misschien moet ik bij hem ook maar met kaas aan de gang. Als hij op zijn moeder lijkt (en dat doet hij op veel punten), dan kan hij dat niet weerstaan en heb ik in no time dat metaal apport erin. Want in één ding lijkt hij zeker op zijn moeder: hij is bloed-slim!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten