Hardlopen met socialisatie

Zojuist ging ik een stukje hardlopen en Ace mocht mee. Nu bleek er in het bos een kerstwandeling te zijn. Dress-code was blijkbaar de Wijzen uit het Oosten, want er liepen zeer veel mensen rond die als Arabier verkleed waren, met wijde gewaden en "theedoek" op het hoofd. We kamen de meest vreemde dingen tegen (althans, die je normaal niet in het bos aantreft). Wat is het dan een genot om een sociaal hondje te hebben!
Allereerst passeerden we diverse vuurkorven. Vervolgens stond er midden in het bos een tentje met "Arabieren" die soep aan het opwarmen waren. Ace vond het wel interessant en moest natuurlijk zijn snuit even in de doos onder het tafeltje stoppen. Je weet immers nooit of daar iets eetbaars in zit... Iets verder kwamen we de eerste wandelaars tegen, met diverse grote en kleine honden erbij. In zo'n situatie is Ace super makkelijk: hij maakt even kennis, maar als ik doorloop, loopt hij ook direct door. Geen onvertogen grommetje of blafje.
Vervolgens kwamen we weer een vuurkorf tegen, met daarnaast twee schaapjes in een omheining. Nou, als herdershond is Ace dan nu gezakt. De schaapjes stonden wat angstig naar hem te kijken, maar hij besteedde er totaal geen aandacht aan.
In de rest van het rondje kwamen we diverse gewone mensen tegen, honden en als arabier verklede mensen. Ace is gek op mensen, dus hij heeft de neiging om met iedereen kennis te willen maken. Dat doet hij voor zijn doen erg rustig, maar wel op zijn honds: hij moet aan iedereen even snuffelen. Helaas voor hem waren er een aantal bij die bang voor honden bleken. Tja, dan is zo'n "grote" zwarte hond extra eng. Er waren er een paar die zo verschrikt reageerden, dat Ace ervan schrok. Snel maar verder dan.
Tja, wat kwamen we verder nog tegen: een vreemd verlicht kastje, enkele keten en iemand die op een stoeltje zat bij een sterrenkijker. Ace keek er even naar en liep door alsof het de gewoonste zak van de wereld was.
Bij de laatste vuurkorf waar we langskwamen, zaten twee mannen op stoeltjes erbij. Ace kwam even kennismaken en gelukkig waren dit hondenliefhebbers. Een van de twee was hem even lekker aan het kriebelen. Ace ging er knus tegenaan leunen. Na even kort met de mannen gesproken te hebben, keek ik Ace aan en zei "ga je weer mee?". Meteen kwam hij mee en aan hun lach merkte ik, dat de mannen dat wel konden waarderen.
Ja, Ace kun je in de gekste situaties goed meenemen. Ik heb weer genoten van mijn heerlijk sociale Belgje!