Afgelopen vrijdag heb ik met Jelle meegedaan aan de pilot van de TOP-test. Dit is een aangepaste versie van de MAG-test. Het protocol schijnt hier en daar wat gewijzigd te zijn en er zijn wat nieuwe onderdelen aan toegevoegd. MAG staat voor "Maatschappelijk Aanvaardbaar Gedrag" en TOP staat voor "Toetsen Op Persoonlijkheid". Bij de MAG-test is er een beoordeling, warbij je kunt slagen of zakken voor de test, bij de TOP-test komt er alleen een beschrijving van de persoonlijkheid van je hond uit, met wat nadruk op of hij snel agressief gedrag vertoont. Ik deed met Jelle mee om eens te zien wat die test nu eigenlijk inhoudt.
De MAG-test wordt bij enkele rasverenigingen gebruikt om fokdieren te testen. Bij de Belgische Herders wordt hij niet gebruikt. Men vindt hem te zwaar en gebruikt daarom een eigen test.
Is de TOP-test inderdaad te zwaar voor en Belg? Ik denk het wel. De gemiddelde Belg zal teveel in de stress gaan. Jelle is zonder enige voorbereiding met veel gemak en bijna met lof door de gedragstest van de NVBH gekomen. Die test is niet zo zwaar, maar toch zijn er nog best veel Belgen die er moeite mee hebben of zelfs zakken. Jelle heeft dus ten opzichte van de meeste Belgen iets meer stabiliteit. Dat bleek ook uit de TOP-test, want daar kwam hij ook prima door. Alleen bij de onderdelen met een nep-hond vertoonde hij enig ambivalent gedrag en zelfs een keer agressie. Dat klopt ook, want Jelle is niet zo lief naar vreemde honden. Maar het aaien met kunsthanden, het benaderen met kleuterpoppen of het rommelen in zijn voerbak en wegpakken ervan liet hij allemaal zonder enige moeite toe. Uiteindelijk ging hij met een hoge kwispel van het veld af.
Er deed nog een langhaar-belg mee. Deze is met lof geslaagd voor de gedragstest en ook hij kwam goed door de TOP-test heen. Het kan dus wel! Veel Belgenmensen geven echter aan dat ze dergelijke testen niet goed vinden, omdat honden negatief afgerekend worden op het vertonen van agressie. Met de druk die op de honden wordt uitgeoefend vinden deze mensen dat een Belg best agressie mag vertonen. Dat is de aard van het beestje. Ga je honden fokken die allemaal door de test komen, dan worden het eenheidsworsten, zonder pit en zonder het typische Belgenkarakter. Aldus veel Belgenliefhebbers en fokkers.
Ben ik het daarmee eens? Tot op zekere hoogte wel. Ik vind ook dat je geen eenheidsworsten moet nastreven of boksballen, die nergens op reageren. Ik ben er ook van overtuigd dat een Belg geen hond voor iedereen is en je moet hem dus ook niet zo gaan wijzigen dat hij dat wel wordt. Dan is het geen Belgische Herder meer.
Maar ik vind ook dat teveel van onze Belgen een te labiel karakter hebben. Er is nog zoiets als een gulden middenweg tussen een eenheidsworst en een hittepetitterige angstbijter.
Hebben we het dan over de veel geprezen "werkhonden"? Nee, ik denk dat die met bosjes zouden zakken voor de MAG-test en in de TOP-test gekarakteriseerd zouden worden als honden met een (te) kort lontje. Ze zijn lang niet altijd stabiel en zetten voor mijn gevoel te snel hun tanden erin. Net zo goed als bij de kynologisch gefokte honden zitten er natuurlijk ook goede honden tussen de werkhonden.
Mijns inziens zouden we de goede honden (kynologisch gefokt of werkhond) moeten koesteren en moeten gebruiken om het karakter van de Belg wat stabieler te krijgen. Maar niet zover als sommige werkhondenmensen willen. Ik vind dat een Belg een gevoelige hond is. Dat hoort bij een hond die van oorsprong bij de schapen gebruikt is. Dat moeten gevoelige en beweeglijke honden zijn. Maar het moeten ook honden zijn, die zonder problemen door een MAG- of TOP-test moeten kunnen gaan. Het bewijs is er intussen dat er langhaar-belgen zijn die dat kunnen. Ik ben trots op mijn Jelle dat hij dat heeft laten zien, maar eigenlijk wist ik het tevoren al zeker. Jelle is een gevoelige hond, maar wel stabiel genoeg voor al die grappen die de baas met hem denkt te moeten uithalen.
zondag 31 mei 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten