zondag 24 januari 2010

Weer samen


Gelukkig is het loopse gedoe afgelopen en kunnen de reuen en teven weer samen. Kalish is al een paar dagen niet loops meer, maar Dasha was het nog wel. Gisteren kon ik Ace al bij de meisjes laten. Hij reageerde nog wel wat op Dasha, maar die snauwde zo doeltreffend van zich af, dat hij zijn interesse snel kwijt was. Sicco liet zich echter niet zo makkelijk wegsnauwen, dus hij en Jelle moesten nog gescheiden blijven. Vanmorgen heb ik ze samen uitgelaten. Dat ging wel, maar Sicco en Jelle waren toch nog wel erg geïnteresseerd in Dasha. Die moest er niks van hebben en snauwde ze flink af. Dat hielp niet helemaal en ze bleven toch wel achter haar aan lopen. Dus heb ik ze in huis nog maar even gescheiden gehouden. Vanmiddag om 17.00 uur was het echter voorbij, de interesse voor Dasha was sterk gedaald en nu liggen ze allemaal samen in huis lekker te slapen. Grappig hoe snel de interesse (= loopsheid) dan weggaat. Binnen een paar uur kan het ineens helemaal anders zijn. Nou, ik vind het goed, we zijn er weer een half jaar van af.

zondag 17 januari 2010

Toch maar weer in de bench...

Normaal slapen de honden bij mij op de slaapkamer. Geen benches, gewoon wat kleedjes her en der en een mand. Dat gaat prima, er wordt nooit iets gesloopt. Nu de dames loops zijn (en nu écht heel erg, dus de heren mogen er niet meer bij), zitten de heren in het achterste deel van het huis: de bijkeuken en mijn werkkamer. 's Nachts doe ik Jelle en Ace in de benches die in de bijkeuken staan. Jelle wil nog wel eens in huis markeren als er loopse teven zijn en Ace is niet helemaal "sloop-proof".
Afgelopen nacht wilde Ace de bench niet in. Hij had heerlijk onder mijn bureau liggen slapen en wilde daar eigenlijk blijven. Hij trok zo'n zielig gezicht, dat ik zwichtte. De laatste tijd had hij ook eigenlijk niks meer van mijn bureau gegapt... Dus mocht hij een nachtje los.
Tja, zie hieronder het resultaat... komende nachten mag hij weer in de bench...

donderdag 14 januari 2010

Twee loopse meiden

Kalish is al een tijdje loops. En sinds maandag is Dasha ook loops. Kalish zit nu in de 10e dag, dus dat kun je wel stralend loops noemen. Doorgaans hou ik de reuen en teven bij elkaar tot het niet meer gaat. Dat scheelt een extra uitlaatbeurt. Bij Dasha is het altijd heel sterk: dag 9 moeten de "bokken en schapen" gescheiden worden. Bij Kalish was het ook ongeveer op dat tijdstip, hoewel de reuen doorgaans minder heftig op haar loopsheid reageren.

En nu zit ik dus in de 10e dag van Kalish haar loopsheid en ik heb het zooitje nog steeds bij elkaar. Niet als ik weg ben en 's nachts ook niet, maar overdag als ik er bij ben en een oogje in het zeil kan houden wel. En ook het gezamenlijk uitlaten gaat nog goed. Heel verbazingwekkend. Kalish is al een aantal dagen regelmatig de reuen aan het uitdagen, maar die blijven redelijk koel. Na wat smakelijke likjes laten ze het er weer bij. En als ik thuis aanhetwerk ben, ligt de hele meute vredig te slapen. Grappig is wel, dat eerst Ace de meeste aandacht voor Kalish had. Vervolgens begon Kalish Jelle uit te dagen. Typisch, want Jelle is wel de oudste, maar niet de roedelleider. Dat is Sicco en die liet het allemaal een beetje gaan. Hij is ook erg goed in het detecteren van de juiste tijd bij een teef. Wat ik zo typisch vind, is dat zowel Dasha als Kalish naar Jelle trekken als ze loops zijn, maar buiten de loopse periode helemaal niks met hem hebben. En Dasha is erg op Sicco gesteld, maar gaat dus ook naar Jelle toe als ze dekrijp is. Vreemde meiden...


Kalish en Sicco, ondanks de loopsheid heel rustig naast elkaar


Vandaag begon Sicco ook meer belangstelling te krijgen voor Kalish, dus ik denk dat het morgen afgelopen is met gezamenlijk uitlaten. Dan wordt het afzien, want in dieperiode zijn ze erg onrustig. Als de ene partij mee uit is, brult de andere partij de boel bij elkaar. En dat gaat dus nu langer duren, omdat Dasha pas in de 4e dag van haar loopsheid zit. Vanaf dag 9 gaan bij haar de reuen op tilt. En bij Dasha is Sicco écht helemaal de kluts kwijt, piept de hele tijd en wil niet meer eten.
Ik kijk uit naar 26 of 27 januari, want dan is Dasha's loopsheid afgelopen. Daar kun je altijd de klok op gelijk zetten. En dan is Kalish dus ook niet meer loops, dan kunnen we het gewone leven weer oppakken.

zondag 10 januari 2010

Speuren in de sneeuw

Gisteren ben ik gaan speuren, ondanks de weervoorspellingen van sneeuw en flinke kou. Met een extra laagje kleding aan moet dat immers geen probleem zijn. En inderdaad bleek het met de kou erg mee te vallen.

Ace mocht als eerste een spoor uitwerken. Ik had het zelf gelopen en omdat ik het in een wat krap hoekje gelegd had, had ik er wat extra hoeken ingelegd. Die kon je in de sneeuw goed zien, dus ik kon ze goed terugvinden. Het is me al eerder opgevallen dat de honden zuiver op de neus werken en de voetstappen niet op zicht gaan volgen.
Ace deed het super, hij liep de hoekjes heel netjes en ging braaf bij de voorwerpen liggen (dat vindt hij niet leuk, hij wil liever verder speuren). De laatste twee hoeken waren spitsen, ik had dus eigenlijk een Z gelopen. Dat is eigenlijk "hogeschool-werk", maar ik dacht dat Ace het wel kon. En inderdaad: zonder enige aarzeling liep hij perfect de beide scherpe hoeken. Ja, speuren kan mijn ventje wel!

Kalish was daarna aan de beurt. Haar spoor was door een clubgenoot uitgelopen. Hij had een beetje in zijn hoofd "ach, jong hondje, ik loop een duidelijk spoor". Nou, dat hoeft voor Kalish niet, hoor. Maar goed, hij had de hoeken er dus "flink ingetrapt" zoals dat heet. Verder had hij het spoor niet alleen over het gras, maar ook over een stuk akker gelegd. Dat was wel weer leuk, hoewel het verschil tussen die twee grondsoorten door het pak sneeuw wat minder was dan normaal. Kalish liep het spoor keurig uit, pakte de eerste hoekjes goed en ging heel vlot en strak liggen bij de voorwerpen. Bij de overgang van gras naar akker had ze een lichte aarzeling, maar ze ging daarna keurig verder en pakte prima de eerste hoek. De tweede hoek gaf haar veel problemen. Dat was eigenlijk heel goed te verklaren. De spoorlegger had de hoek extra aangezet, maar dit was precies in een kuiltje. Na het kuiltje was een grote kluit. Toen Kalish de hoek wilde nemen, kwam ze direct met haar neus in het kuiltje en kreeg ze daardoor waarschijnlijk een "overload". Dat is een teveel aan lucht, waardoor je tijdelijk even niks meer ruikt. Na wat rommelen op de hoek kwam ze uiteindelijk net voorbij de grote kluit en daar pakte ze direct het spoor weer op. De rest ging super. Ze had alle voorwerpen en dus was het laatste voorwerp, haar bal, volkomen verdiend.

Hierna was Dasha aan de beurt. Ze liep een spoor uit dat door een andere clubgenoot gelegd was en inmiddels een uur oud was. Ze kwam keurig rond, pakte zonder aarzelen het stuk akker en verwees alle voorwerpen. Ze had er duidelijk zin in. Ze heeft een zwak voor wild-sporen en dat was ook duidelijk zichtbaar. Elke keer als een konijnenspoor het spoor kruiste, staakte ze even. Vorige week liet ze zich een paar keer verleiden om het konijnenspoor te volgen, maar dit keer ging ze niet van haar spoor af en liep keurig verder. Voor haar doen liep ze behoorlijk diep en liet zich weinig afleiden door de omgeving.

Ik kan er altijd erg van genieten als mijn honden goed speuren. Je ziet ze helemaal opgaan in hun taak, je ziet dat ze het leuk vinden én je ziet hoe knap ze sommige moeilijkheden oplossen. Ja, het was een goede speurdag!