vrijdag 20 maart 2009

Ace


Ace is een vrolijke flierefluiter, die lang niet altijd even gehoorzaam is. Dat moet hij natuurlijk wel worden, maar het is een ventje dat daarvoor wat tijd nodig heeft. Als ik hem nu teveel zou "afknijpen" dan zou er niks van hem overblijven. Ach, en die fratsen zijn af en toe lastig, maar vaak toch wel grappig.

Natuurlijk ben ik met Ace druk in training. Vooraf had ik gedacht dat een probleem bij hem zijn concentratie zou zijn. Hij vindt alles leuk en is dus snel afgeleid. Toch vind ik het uiteindelijk erg meevallen. Het is wat afhankelijk van de oefening/training die hij doet, maar doorgaans kan hij er toch best de kop bij houden. En als dat niet zo is, komt het in een van de volgende trainingen wel.

Een van de dingen waar hij heel erg goed zijn aandacht bij kan houden is speuren. Dat kan hij erg goed en hij kan er verbazingwekkend goed zijn concentratie behouden. Echt een talentje. Vandaag heb ik met hem weer in Heemskerk gespeurd en hij was weer top! Dan zie je hem door het bos sjezen en de juiste paden kiezen. Wat kan ik dan genieten als ik hem op een driesprong geconcentreerd zie stilstaan en dan resoluut de juiste richting zie kiezen. Heerlijk!

De gehoorzaamheidstraining gaat ook goed, maar daarbij is het erg rustig op het veld. Waar Ace meer moeite mee heeft/had is de Rally-O. Dat wordt tegelijk met de Agility gegeven en hoewel we er een net tussen spannen, krijgen de honden natuurlijk die actie wel mee. De eerste keer waren eigenlijk alle honden erg rumoerig en onrustig. Ace was ook zeer opgewonden, stuiterde alle kanten uit en het kostte me toen best enige moeite om hem in het gareel te krijgen. Dat lukte uiteindelijk wel, maar hij presteerde toch onder zijn kunnen. De tweede les ging het echter al beter en afgelopen woensdag, de derde les, ging het eigenlijk heel goed. De andere honden zijn ook wat rustiger geworden en Ace heeft wat minder aandacht nodig voor het gebeuren om hem heen. Dat is niet meer zo nieuw. Afgelopen woensdag was hij er goed bij, deed keurig zijn oefeningetjes en had de kop er goed bij. Gaandeweg de les zag je wel dat hij wat vermoeid werd, maar hij bleef zijn best doen.

Thuis zijn we met beide broertjes bezig met puppy-agility. Alles staat laag en het doel is dat ze leren om de route te volgen zoals wij dat willen, niet zoals ze zelf leuk vinden. Daarbij oefenen we ook de raakvlakken. Daarbij gebruiken we de touch en dan moeten ze op het raakvlak stilstaan en krijgen daar wat lekkers. Auke is beter in de agility en volgt al veel beter zijn baas. Ook richt hij zich meer op de toestellen. Afgelopen donderdag was ik met Ace weer eens een rondje aan het lopen en toen viel me op dat hij al veel minder het fuifnummer is en echt zijn best deed om mijn route te volgen. De raakvlakjes gingen erg goed en hij pakte ook al veel beter de toestellen.

Al met al ben ik dus dik tevreden. Het gaat helemaal goed komen met mijn ventje!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten